Week 7
Door: Christel
Blijf op de hoogte en volg Christel
01 Maart 2015 | Malawi, Nkhata Bay
Om 09.30 uur vertrokken we naar een nieuw schooltje, opgezet vanuit stichting Chimwemwe, dat die maandag was open gegaan. In de nieuwsbrief van Chimwemwe kunnen jullie er nu alles over lezen!
Wandelend vertrokken we. Maandag waren ze van start gegaan. Het speelterrein was nog niet af, evenals dat er nog geen bankjes in de lokalen stonden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Alle kinderen waren uiteraard enorm nieuwsgierig, soms verlegen maar bovenal heel vrolijk. Wat is dat toch genieten die vrolijke koppies om je heen.
Nadat we de nodige foto’s hadden gemaakt, gesproken was met Innocent, directeur van de stichting hier in Malawi, vertrokken we weer richting huis. Tussendoor had het nog hard geregend en we moesten de klim maken over een onverharde weg, wat dus lekker glibberen was.
De rest van de middag luierend, foto’s uitzoekend en water drinkend door gebracht (het was warm!).
Woensdag 25 februari
Een dagje Mzuzu: een heel leuk dagje Mzuzu.
Lonneke had een leuk plan opgevat om met de studenten een quiz te gaan doen. Dit ter afwisseling van de lessen die ’s middags altijd krijgen van Charles. Dit zijn enigszins saaie lessen, met vrij hoog niveau.
Dinsdagavond hadden we onder het genot van lekkere bietenrisotto vragen bedacht voor de quiz.
De bedoeling was dat de studenten zelf 2 teams zouden maken, die gelijk verdeeld waren. Nu was dit al wel lastig omdat ze met een oneven aantal zijn. Slim als ze zijn hadden ze bedacht dat Lonneke, Jan Willem en ik ook maar mee moesten doen en dan de jongens tegen de meisjes. We vonden het slim bedacht en hebben ze hier en daar een klein beetje op weg geholpen.
Vragen die we bedacht hadden:
- Bak bananenpannenkoekjes
- Bedenk een leuke quote voor op de borden aan de voorkant van het gebouw
- Weeg 75 gram rijst, 300 gram boontjes af
- Enkele rekensommen
EN dit allemaal ook nog zo snel mogelijk.
Ze gingen als een speer van start, gingen echt de strijd met elkaar aan. Elkaar soms tegenhouden, beetje saboteren: maar dit alles op een leuke en sportieve manier. Wat hadden ze er veel lol in, en wij nog meer.
Na 37 minuten waren de meiden klaar. Drie minuten later ook de jongens. Nadat de vragen waren nagekeken, hier en daar waren uitgelegd kwam de conclusie dat de meiden hadden gewonnen! Wiehoe! Die hadden we niet zien aankomen, de jongens konden het moeilijk geloven, maar het was toch echt zo.
Iedereen verdiende een stukje lemoncake en de meiden nog een fruitjuice erbij. Wat waren ze trots!
Donderdag 26 februari
Een dagje Nhkata Bay. Na een rustig ochtendje had ik besloten richting het centrum van Nhkata Bay te wandelen, wandeling van 20 minuten ongeveer. Het centrum is enorm hectisch, er staan lange rijen met mini busjes, met mannetjes die je proberen in hun busje te krijgen. Aan de busjes hangen soms ook vissen. Mensen die dan in Nhkata Bay vissen kopen, maar die mogen de bus, vanwege de stank niet in, dus worden ze aan de spiegels buiten het busje gehangen. Tegenover zitten vrouwen met allemaal kleine visjes, usipa, tomaten, spinazie, uien of avocado’s. Veel meer variatie is er niet. Allemaal mooie heuveltjes gemaakt van de producten en ook allemaal hetzelfde verkopend. Achter de vrouwen zijn dan weer allemaal winkeltjes. Dit is toch wel het typisch Afrikaanse straatbeeld. Erg schoon is het ook niet en stil al helemaal niet.
Ik vervolgde mijn tocht naar de Butterfly Lodge. Hier zitten sinds begin januari Floris en Hanne, een jong Nederlands stel dat de boel daar een beetje op orde brengt in een managende functie. Ik was er nog niet geweest maar was wel benieuwd naar de plek. Samen met hun daar even een drankje gedronken en gekletst. Zij hadden daar wel wat moeite met wat jongens die de ingang van de lodge soort van terroriseren; hangjeugd, oftewel de Gang zoals zij ze noemen. Aanvoerders van deze gang zijn: Happy Coconut en Simple: klinkt best angstaanjagend toch? Alles is op redelijk onschuldige basis hoor. Maak je geen zorgen.
Na anderhalf uur weer terug gewandeld. De hele weg liep er al een hond met me mee, viel onderweg steeds kippen aan en iedereen deinsde voor hem achteruit. T was een vrij grote hond. Ik riep maar tegen iedereen dat die niet van mij was, maarja, hij had een halsband om dus dat geloofde natuurlijk niemand. Ik kwam pas veel later achter die halsband om zn nek, zwerfhonden lopen hier wel vaker met je mee. Eenmaal bij het huis aangekomen, snelde ik gauw de poort in zodat die hond buiten bleef. Ik was nog 10 seconden binnen of die hond beukt hard door de poort heen en staat in de tuin. Lonneke en Jan Willem herkende hem meteen: het was Rio, de hond van de eigenaresse van Butterfly Lodge. Het was waarschijnlijk niet echt de bedoeling dat hij helemaal met mij was meegewandeld, t bleek nog om een pup van 6 maanden te gaan (nu al in grootte redelijk ontploft) die de weg waarschijnlijk niet meer terug zou kunnen vinden. Dus hond in de auto gehesen en samen met Jan Willem weer terug gebracht.
Vrijdag 27 februari
Op weg naar de Greenshop. De studenten waren allemaal al weer druk in de weer met alle klusjes: nog steeds perfect werkend via het rooster. Ik ging me weer bezig houden met het gebarenboek. Foto’s zo neer zetten met de juiste pijltjes erbij zodat je kunt zien hoe je het gebaar moest maken. Alle studenten kwamen ook 1 voor 1 kijken en waren onder de indruk. Ze vonden het erg mooi en leuk en hielpen mee bedenken welke pijltjes er bij de foto’s moesten komen. Na een tijdje liet ik het ze zelf doen. Dit was een flinke uitdaging. Ze werken hier nooit op de computer, vinden alles vrije magisch wat er gebeurt. Dus alleen al heen en weer schuiven met de muis, op het juiste punt gaan staan om te klikken was al een opgave op zich. Met veel geduld, hier en daar een beetje hulp lukte het de studenten om een foto te verkleinen.
Het zou leuk zijn om het ze zelf te leren, want ik ga het niet voor elkaar krijgen een heel boek met gebaren te maken. Het zou leuk zijn als ze dit zelf verder kunnen afmaken. Leuk projectje om dit volgende week is op ta gaan pakken; kijken of dit überhaupt binnen de mogelijkheden ligt om ze dit te leren.
Eind van de ochtend kwamen er twee Msungu’s binnen met een stuk of 10 dove Malawianen. Het bleek om Jehova getuigen te gaan (niet 100% zeker hoor). Ze hadden een aantal bijbelverhalen vertaald op dvd met gebaren erbij. En nu waren ze met hun studenten op pad door het land om deze uit te delen en meer doven en hun gebarentaal te ontmoeten, want zoals ik al eerder verteld had: gebarentaal verschilt hier onderling enorm. Het waren aardige mensen die goed met onze studenten konden communiceren, leuk voor hun ook weer.
Helaas bestelden ze alleen maar samosa’s en kraanwater. We maakten dus totaal geen winst op ze.. Voor ons toch weer jammer.
Op die middag weer huiswaarts. Onderweg Sanne opgepikt, die ging ook een weekendje naar Nhakata Bay. ’ S Avonds een Hollandse avond, Floris en Hanne kwamen ook eten.Het werd erg gezellig, zeker toen er een enorme regenbui kwam, en dan zeg ik echt enorme hoosbui waardoor elektriciteit ook uitviel: sfeervoller kon het niet worden.
Niemand had echt de tijd in de gaten en voor we het wisten was het 02.30 uur. Ik zat intussen al flink te knikkenbollen (kun je nagaan dat ik normaal gesproken rond 9 uur ga slapen en half 7 weer wakker ben). Dus toen mijn hoofd mn kussen raakte sliep ik dan ook snel.
Zaterdag 28 februari
Na de hoosbui van de vorige avond was het nu stralend weer. Dus gauw mijn was gedaan zodat het in het zonnetje lekker kon drogen.
Daarna met Sanne afgesproken, even op pad geweest voor souvenirs. De wandeling bleek wat verder dan gedacht, maar dat mocht de pret niet drukken. Helaas stootte ik onderweg tegen een steen en brak het teenlipje van mijn oh zo geliefde birkenstock af. Toevallig stonden we net voor een soort winkeltje waar twee paar slippers te koop hingen. Dus ik trok een zielig gezicht en liet mijn slipper zien. We werden gedirigeerd om te gaan zitten op een bankje en ze liepen weg met mijn slipper. Na 5 minuten kwam er een kindje weer terug: mijn slipper was gefixt met een touwtje ertussen. Ik helemaal blij, hoefde ik niet op blote voeten verder, en kindje ook gelukkig was die kreeg 500 kwacha van me (veel geld voor hun). Maarja, ik was zo blij!
Wij weer op doortocht richting de kraampjes bij de Roadblocks. Daar werden we uiteraard met open armen ontvangen. Het is nu niet echt het toeristenseizoen, dus ze willen allemaal graag verkopen. We zijn braaf alle kraampjes afgeweest (ze verkopen overal hetzelfde) en met iedereen een gezellig praatje gemaakt. Helaas niet veel gekocht, dus erg blij waren ze niet met ons.
Daarna weer aan de terugtocht begonnen. M’n slipper werkte nog steeds erg goed mee!
Even gestopt bij Kaya Papaya, om bij te komen en een lekkere mango juice te nuttigen. En toen was het alweer 5 uur en zijn we ieder ons weg gegaan.
Zondag 1 maart
Wonderwel weer aardig uitgeslapen: half 9. Dat is echt wel laat voor mijn doen. Nu zit ik alweer lekker een poosje te typen en stiekem te genieten van mijn eigen verhalen, wat ik toch allemaal beleef deze week.
Sjees, de kat, zit gezellig naast me: dus aan gezelschap geen gebrek.
In de verte, over het meer komt nog meer gezelschap aan; de beruchte Lake Flies zijn in aantocht. Een stormvloed aan kleine vliegjes. Ik heb ze tot nu toe alleen nog maar als grote donkere wolk boven het meer in de verte gezien, maar ze lijken nu toch wel echt een stuk dichterbij te komen. Ik ben benieuwd wat voor aanval het gaat worden haha.
Vanmiddag met Sanne proberen een mooie wandeling te maken, dit is even afhankelijk van het weer, want zo zonnig als het gisteren was, zo bewolkt is het nu. En vanavond wat eten bij Kaya Papaya. En dan is het weekend alweer om en begint de maandag alweer: laatste twee weekjes Greenshop gaan in en over 2 weken zijn mama en Martijn er gewoon. Ik kan niet wachten!
-
01 Maart 2015 - 13:12
Grada:
Wat een heerlijke verhalen weer! Ik loop en geniet met je mee! -
02 Maart 2015 - 08:56
Marjon:
Weer prachtige belevenissen, en wat een geweldig verhaal met die hond!! Vandaag de officiele opening, geniet er van. -
03 Maart 2015 - 20:06
José:
En hoe is de vliegenaanval verlopen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley