Week 5

Lieve allemaal,
Daar zit ik dan weer op ons kamertje in Mysore, India. Vandaag alweer het verslag van week 5 plaatsend. Dat betekend op de helft van onze tijd hier in Mysore.
Wat we dagelijks tegen elkaar zeggen klopt ook helemaal: ' Time flies when you're having fun'


Maandag 9 april 2012, 2e paasdag
Vanmorgen maar op eigen initiatief naar het ziekenhuis gegaan, naar de audiologie afdeling. Daar hebben we bijna 2 uur uit onze neus zitten eten. Gelukkig hadden ze dat in de gaten en mochten we even in het audiologiehok bij een onderzoek kijken. (Inmiddels pas 20x gezien =)) Daarna weer geluncht en de middag in het speech gedeelte doorgebracht. Gelukkig waren er wat ‘nieuwe’ kinderen en konden we de middag dus wel goed doorkomen.
Daarna nog een hele tijd op de ‘waterman’ gewacht, die ons 2 grote kannen nieuw water zou brengen, maar steeds niet kwam opdagen. Uit eindelijk 3 kwartier buiten op hem zitten wachten en toen maar naar binnen gegaan en ja hoor, 2 minuten later stond ie voor de deur. ‘Sorry Mam, sorry sorry’ Ach we hebben weer lekker water!

Dinsdag 10 april 2012
Vanmorgen moesten we naar ‘college’. Wel jammer, want er zouden in het ziekenhuis baby’tjes gescreend worden. Maar we moesten toch echt naar het college, later bleek dit een vergissing en hadden we toch naar het ziekenhuis gemogen.. jammer!
Maar een voordeel is wel dat we lekker een poosje aan onze opdracht hebben kunnen werken en goed zijn opgeschoten.
‘S avonds zijn we naar Sudha gegaan en hebben we de hotels voor Jaipur, Agra en Delhi geboekt. Dit zijn leuke plekjes geworden. Nu alleen nog voor Mumbai en dan kan onze reis gaan beginnen! Zin in!!

Woensdag 11 april 2012
Op naar het audiologielab in het ziekenhuis. Hier heb ik eerst een poosje gekeken bij een gehooronderzoek van een man die een traumatisch ongeluk had gehad en bloedingen in zijn oor. Hij was nu sinds 2 dagen helemaal doof aan 1 oor en had er ook veel pijn aan. Ook nu liepen er gewoon tijdens het audio onderzoek gewoon mensen in en uit, dus helaas zal het gehoor voor deze beste man een stuk slechter uit de bus komen hier in India, dan het geval zou zijn geweest in Nederland.
Vervolgens naar de kraamafdeling, want vandaag gingen er ook baby’tjes gescreend worden! Tijdens deze screening worden baby’tjes van hooguit 1 week oud gescreend op gehoor en reflexen. Super schattig om te zien natuurlijk. Maar de afdeling was echt te bizar voor woorden. De vrouwen liggen echt met een halve meter tussen elkaar in op grote witte stalen bedden met een dun matrasje, met de baby in lappen gewikkeld erbij in bed. Het zag er precies zo uit als je wel is op foto’s of programma’s van ziekenhuizen in ontwikkelingslanden ziet.
Er was onder andere een vrouw die was getrouwd met haar neef, en daar dus nu een kind van had gekregen. Dat kindje wordt nu goed in de gaten gehouden voor eventuele beperkingen die het nu zou kunnen hebben.
Als je dit allemaal ziet, besef je des te meer hoe goed het in de Nederlandse ziekenhuizen is geregeld.
In het ziekenhuis zelf zie je mensen op de trappen gewoon hun zelf meegebrachte eten opeten, kinderen verschoond worden. De wondenpleisters liggen soms ook nog wel is in een hoekje net als een vieze luier. De WC’s zijn zo vies en stinken zo erg dat je er eigenlijk niet eens binnen wilt lopen. Zieke mensen zie je op de grond liggen of op de bankjes, wachtend op de dokter. Ja je kijkt je ogen echt uit en het voelt raar om daar als ‘gezonde, lange, blanke’ Nederlander tussendoor te lopen. Maarja that’s life here in India.

Voor vanavond staat er als het goed is een saree kopen op het programma, want 2 mei gaan we een echte Indiase bruiloft meemaken, compleet met saree en al!
En dan is de woensdag weer voorbij!

De woensdag was absoluut nog niet voorbij. Die avond gingen we naar een 3 verdiepingen tellend saree-centre, om een saree uit ze zoeken. Je moet je voorstellen dat er gewoon overal lappen stof hangen, in alle kleuren van de regenboog en met alle soorten patroontjes. Variërend in prijs van 500 tot 25000 RS. Wij wilden niet een al te dure, want we hebben m toch maar 1x aan. Uiteindelijk hebben we er alle 3 eentje gevonden, iedereen maar vragen of we het mooi vonden, maar als ze zo’n lap stof om je heen draperen kan je nou niet echt zeggen dat het ‘mooi’ is. Maargoed, de kleurtjes spraken ons wel aan.
Zit ik bij thuiskomst even lekker op m’n bed met Kaar te kletsen zie ik achter haar uit dr tas een kakkerlak omhoog kruipen! Schrok me wild, begint dat beest ook nog is te vliegen, wist ik veel dat die konden vliegen... en tsja helaas vloog die bovenop Robine. Nou toen had je de poppen helemaal aan het dansen natuurlijk, gillen dat we deden. Robine stond op de gang en Karin en ik in de badkamer, we lagen helemaal dubbel. We maakten nogal wat lawaai, dus binnen no time stonden de buren voor de deur. Wij uitleggen dat er een kakkerlak zat, dus het schoonmaakvrouwtje op zoek, maar ze kon m niet vinden, dus probeerde ze maar uit te leggen dat hij niets doet en dat we lekker konden gaan slapen. Lekker slapen? Ammehoela. Echt niet, uiteindelijk hebben we m toch nog gevonden en heeft ze m met d’r blote hand opgepakt. Toen ze m nog even wilde showen, dat hij echt niets deed, liet ze m weer vallen.. weer gillen natuurlijk. Gelukkig had ze m snel weer te pakken en heeft ze de derde kakkerlak naar buiten verbannen. Konden wij ‘rustig’ slapen.

Donderdag 12 april 2012
Vandaag weer baby’s gescreend. Helaas gingen we dit keer met een iets minder leuk groepje op pad, die niets uitlegde en alles even snel, snel deed . Mar het blijft lief, die kleine baby’s. Vandaag zelfs een baby van een paar uurtjes oud, wat een klein hummeltje.
De middag werd er een tympanogram bij ons afgenomen (meet de beweeglijkheid van het trommelvlies) Helaas was dit bij mij geen succes, ze konden geen signaal en dus geen waarden vinden.
Bij thuiskomst werden we vriendelijk opgewacht door Bob, de vierde kakkerlak. Rob en ik hadden weer de schrik van ons leven. Uiteindelijk heb ik hem onder een bakje gevangen en heeft de schoonmaakster hem weer verwijderd.
Bah, ik denk dat nu het warmer weer wordt de kakkerlakken meer gaan komen, iets minder prettige bijkomstigheid.

Vrijdag 13 april 2012
Ons laatste dagje van de week in het audiogedeelte van het ziekenhuis. Vandaag stond er wederom eigenlijk niets op de planning, dus de dag ging langzaam voorbij.
Er werd ‘ s middags nog wel bij een ‘celebrity’ een gehooronderzoek afgenomen. Hij was een bekend schrijver/ presentator/ professor in Mysore. Wasim was helemaal enthousiast, en wilde het liefst een foto. Deze beste man, kreeg ook wel een gouden behandeling. Hij werd door de docenten onderzocht, in een stille ruimte (dat is vaak wel anders), en dit keer ook een stuk uitgebreider dan normaal. Ach ja, alles gaat om status hier, dan bereik je wel wat .

‘S middags nog even lekker op het dakterras gezeten en ‘ s avonds naar de supermarkt gewandeld om nog wat boodschapjes te doen.

Zaterdag 14 april 2012
Vandaag weer een beetje uitgeslapen. Karin heeft vannacht weer 2 kakkerlakken gespot, en er 1 weten te vangen. Ik hoop dat we er nog een keer ‘relaxed’ onder gaan worden, want op dit moment vind ik die kakkerlakken echt helemaal niets!

Helaas had Karin door haar kakkerlakken avontuur niet zo lekker geslapen. We hadden bedacht om vanmiddag naar de Road Market te gaan. Oftewel een markt met van alles en nog wat. Kaar, ging liever even lekker slapen, dus Robine en ik vertrokken samen richting de markt.
Wat een belevenis. Overal werden we weer aangestaard, allemaal vragen of we uit Holland kwamen. Dus toen ik op een gegeven moment zei: No, from Finland’ geloofden ze me niet. Haha, ze horen het gewoon aan ons taaltje.
Daarna zijn we nog naar een grote shoppingmall gegaan, die hier net nieuw is, nog niet alle winkels zijn geopend. En helemaal bovenin komt een bioscoop. Maar we zijn wel tot de ontdekking gekomen, dat we hier wel een lekkere maaltijd kunnen nuttigen. Robine ik hadden onszelf verblijd met een verse Jus d’ orange en Ananassap, dit keer zonder suiker, dus dat was wel erg lekker. Het zijn maar zoetekauwen hier in India.

’S Avonds onze saree stof afgegeven aan een naaivrouwtje, die ons bovenlijf helemaal heeft opgemeten, want uit de stof gaan ze dan een zogenoemde ‘blouse’ maken. We wachten vol spanning af wat het gaat worden, aanstaande zaterdag is het af!

Zondag 15 april 2012
Tsja het is weer zondag, dus we zijn maar weer naar het zwembad gegaan. Je begint nu wel te merken dat het wat warmer weer wordt, dus een dagje verkoeling zoeken in het zwembad is niet verkeerd. We beginnen nu ook allemaal al goed bruin te worden! Heerlijk.

Nu gaan we zo naar de shoppingmall, om daar lekker te gaan eten en natuurlijk een juice te drinken!

Liefs!