Week 1
Door: christelindia
Blijf op de hoogte en volg Christel
15 Maart 2012 | India, Mysore
Jaaa. We hebben nu eindelijk internet! We moesten er even op wachten en het heeft wat roepies gekocht maar het is toch wel chill om internet in onze kamer te hebben!
Ik heb nu al zoveel te vertellen! Maar ik begin gewoon bij het begin!
Na een lange vlucht met weinig slaap kwamen we om 1.20 aan op het vliegveld in Bangalore! Nu ging het toch echt beginnen! Onze mooie ingesealde backpacks verschenen op de loopband dus nu kon toch niets meer misgaan?
Eenmaal bij de uitgang stonden erg veel mensen met naambordjes maar helaas er was geen bordje met onze namen te bekennen! Maar ik bleef optimistisch, ik bedoel dit is toch India.. alles gaat hier toch wat langzamer?
Gelukkig was er een aardige Taxi manager die ons in de gaten hield.. maar die ook heel graag een taxi wilde regelen voor ons. We wisten ook niet goed of we hem nou konden vertrouwen. Hij wilde ons wel naar Mysore brengen.. maar we wisten ook dat dat wel een paar uur rijden was.. hoeveel Roepies is dat wel niet? En was deze meneer te vertrouwen? Drie blonde, westerse meisjes?
Uiteindelijk heb ik de professor aan de telefoon gekregen.. ( We wisten niet of we hem midden in de nacht konden bereiken) De taxi-manager had hem eerst gebeld.. en die tegen ons kletsen, maar we wilden hem eigenlijk wel even zelf aan de telefoon hebben. Want is deze meneer te vertrouwen, en is dit echt professor Natarja. Maar zelf zei die dat hij het was.. Ik kreeg heel veel excuses.. ze dachten dat we om 10.20 aankwamen ipv 1.20.. tsja dat is maar een paar uurtjes verschil toch? Haha. Uiteindelijk kreeg ik te horen dat we aan een politieman moesten vragen wat een goed hotel was, dat we een taxi moesten vragen ons daar heen te brengen en dan de professor weer te bellen om te vertellen in welk hotel we zaten. Dan kwam er gelijk iemand van de University om ons op te halen.
Dus wij in een taxi stappen.. nogal perplex.. want zoals dat hier allemaal ging. We moesten maar vertrouwen hebben in een goede afloop.
Na een rit waar we onze ogen uitkeken! Bizar... kwamen we bij het hotel aan. Voor het hotel kreeg ik ineens in de taxi weer de professor aan de telefoon.. ( Hoe kwam hij in vredesnaam aan het nummer van de taxi-chauffeur?) Of we bij het hotel aan waren gekomen bla bla.. dat we niet moesten betalen, hoeveel geld de taxi-chauffeur vroeg.
Uiteindelijk werden we in een hotelkamer gedropt. Wat waren we blij! Wat een reis hadden we achter de rug.. Het was een kamer met een tweepersoons bed.. maar wat kon ons dat nog schelen! Slapen dat wilden we.
De volgende dag zouden we dus om 9.30 opgehaald worden. Maar om 10 uur was er nog steeds niemand, echte hollanders dat we zijn toch maar naar beneden gegaan om te vragen of er nog iemand kwam.. Ja Wasim was onderweg maar had wat opstoppingen. Uiteindelijk werden we om half 12 opgehaald. Toen kregen we ons eerste Indiase ontbijt/lunch... een lekkere curry, toch wel wennen zo vroeg.
Na een rit van ruim 3 a 4 uur kwamen we in Mysore aan. Alleen Bangalore uitkomen was al een enorme belevenis. We keken onze ogen uit! Motors, fietsen, auto’s, taxi’s, riksja’s, scooters, vrachtwagens, traktoren en wandelaars dwars door elkaar heen. En het gaat nog goed allemaal ook! Bizar!! Op 1 motor zitten hele gezinnen.. 30 kippen worden op z’n kop gehouden op een motor en in 1 riskja zitten vaak wel 6 mensen.. en ik kan je vertellen dat 3 mensen al vrij krap is. Maar toch gaat alles gewoon goed!
We werden afgezet in het hostel waar we de komende 10 weken zouden verblijven. Prima kamertje met een eigen badkamer (smerig... maar inmiddels beetje schoongemaakt haha) Eerst waren er maar 2 bedden maar gelukkig kwam er later toch een bed bij. Want hoe aardig Rob en Kaar ook zijn, 10 weken met zn drieen in 2 bedden werd me te gezellig. Dus nu slaap ik gezellig tussen ze in met mn oordopjes.
Zondag zouden we opgehaald worden door Sudha, maar een uur na de afgesproken tijd was er nog geen Sudha te bekennen.. later belde ze en vertelde ze dat ze was opgehouden en dat er iemand anders zou komen.
Dit bleek Sneha te zijn, een vierdejaars studente, ontzettend aardig maar naast wie ik me een reus voel! Haha.
Die middag werden we naar de Zoo gebracht, best grappig, lijkt wel op een Nederlandse dierentuin. Alleen kijken wij niet meer op of om als je iemand met een andere huidskleur ziet. Hier dus wel!
Zodra we op een bankje zaten kwamen er mensen om onze namen vragen, handen schudden en hele gezinnen wilden met ons op de foto! Super grappig, zo voelt het dus als je beroemd bent. Wij lagen in ieder geval helemaal dubbel!
De avond gingen we naar Mysore Palace, elke zondagavond wordt dit paleis tussen 7 en 8 verlicht! Een geweldig gezicht! Binnenkort gaan het nog een keer van binnen bekijken!
Daarna gingen we ergens wat eten.. en ja jongens ik heb me dwars door champignons heen gewerkt! Een heel karwei. Ook omdat ze nogal spicy waren, gelukkig had ik water om het weg te spoelen =).
Maandag maakten we kennis met de professor op de University, we waren toch wel een beetje zenuwachtig omdat iedereen kennelijk zoveel ontzag voor hem heeft. Nou dit bleek ook wel, zodra hij langs komt of iemand bij hem in de buurt is gaat iedereen staan en zegt achter iedere zin Sir. Best grappig om te zien, want het is maar een kleine man.
Hij bood vaak zn excuses aan voor het feit dat we niet waren opgehaald van het vliegveld en was erg bezorgd over hoe we het hier vonden en of onze kamer oke was. Het is toch wel fijn om te merken dat iedereen zo bezorgd is en het je graag naar het zin wil maken.
We hebben een tijdje in de mediatheek doorgebracht en zijn smiddags naar een afdeling van de JSS University geweest maar dan voor fysiek gehandicapten en dan met name dove en slechthorenden.
Deze mensen wonen intern op de campus en worden dagelijks behandeld door Speech and Hearing students, leuk om te zien hoe dat gaat!
Verschillende patienten zitten in dezelfde ruimte, en op 1 patient zitten weer 3 studenten. Letterlijk Op de patient, want ze zitten echt bijna bij elkaar op schoot. Heel anders dan wij het in Nederland zouden doen.
Na een erg leuke middag vol met nieuwe ervaringen hadden we de avond weer met Sudha afgesproken om op pad te gaan voor Indiase kleding. Ik heb een knalroze blouse met okerkleurige knoopjes en een okerkleurige legging gekocht.. alles is hier best fel, maar ik vond het ook wel leuk!
Vandaag hebben we ook Fred-Henk ontmoet, een kakkerlak die zich onder een bekertje voortbeweegt in onze kamer.
Dinsdag gingen we met zo’n ouderwetse gele schoolbus naar een basisschool waar kinderen met spraak-taalproblemen worden behandeld door 1e en 3e jaars studenten.
Het was echt net als je altijd ziet in films! Allemaal van die super schattige kindjes in houten schoolbankjes in rijen van twee. Met uniformpjes aan en allemaal heel verlegen kijkend naar ons! Heel leuk.
De behandelingen waren leuk om te zien, de 3e jaars deden voornamelijk de behandelingen een docent hield van een afstandje toezicht en hield gesprekjes met studenten die niet aan het behandelen waren. Zo gaat het er eigenlijk ook zo aan toe als ons. Je merkt ook dat de 3e jaars studenten al een stuk verder zijn dan de 2e jaars die we maandag zagen behandelen.
Het is dat ze het in een heel andere setting gebeurd maar de behandeling zelf is in principe hetzelfde als wij het doen.
Alle studenten zijn ook wel nieuwsgierig naar ons, in welk jaar we zitten en hoe wij het doen. Leuk om uit te leggen, met handen en voeten, want 9 van de 10 keer versta ik hun engels niet en soms begrijpen ze mij ook niet. Maar als je soms gewoon vriendelijk yes of no op zegt komt het wel goed haha.
Hier waren we ongeveer 1.5 uur daarna gingen we lunchen met de docent (Megha) zij nam ons mee naar het restaurant waar we inmiddels al vaker hadden gegeten en raadde ons noodles aan dat zou niet te spicy zijn.. nou we hebben het geweten. De tranen en snottebellen liepen over onze wangen, en het zweet boven onze lip. Maar we hebben ons er door heen geslagen en alles opgegeten!
Zo spicy hoeven we voorlopig even niet.
Nadat we weer een beetje waren bijgekomen zijn we weer naar de University geweest. Weer even een kort gesprekje met de professor gehad zodat hij weer op de hoogte was van hoe het met ons ging. Hij is wel bezorgd over ons welzijn.
Daarna mochten we weer de oh zo mooie cdrom bekijken. Uiteindelijk werd het wel een beetje een saaie middag.. maar we hadden ons er een beetje op ingesteld.
Om 4 uur gaat de schoolbel en vertrekt iedereen, ook de leraren. Dus wij zijn weer in de mooie gele schoolbus gestapt. Iedereen gaat dan opzij zodat wij bij elkaar kunnen zitten. Voor ons best genant maar zij vinden het allemaal niet erg.
Savonds hadden we weer afgesproken met Sudha, ze zou ons meenemen naar een oude kerk die ook wel vrij bekend is in Mysore. Een katholieke kerk waar we ook nog 2 kaarsjes hebben aangestoken. Toch best wel bijzonder, hoe dat er hier aan te gaat.
Bij thuiskomt hebben we in onze kamer kennis gemaakt met Lola, de salamander in onze kamer! Het wordt een gezellige boel hier!
Op woensdag gingen we weer naar dezelfde school om weer behandelingen te zien. Erg leuk om te zien dat ze dezelfde technieken gebruiken als wij in Nederland doen alleen geven ze wat minder positieve feedback naar het kind toe.
De middag gingen we weer lunchen in een hotel, dit keer geen spicy eten omdat onze maagjes er toch niet zo heel goed tegen konden. Als voorgerecht weer champignons waar Robine me wijsmaakte dat het geen champignons waren. Wel dus.. Maar ik heb er weer 2 op, Robine heeft genoten van de rest.
Het overgebleven eten kun je hier in bakjes meekrijgen, best handig gezien het feit dat de hoeveelheden hier enorm zijn! Zo kunnen we er savonds ook weer van eten.
De middag hebben we weer doorgebracht op de University, het zijn tot nu toe nogal lange middagen omdat we steeds achter een computer worden neergezet met een cd-rom en ons dan maar 3 uur moeten redden. Ik heb nu gevraagd of we ook wat lessen mogen volgen en waarschijnlijk gaat dat vanaf volgende week gebeuren! Dan komt er eindelijk wat meer actie haha, want nu kakken we steeds een beetje in.
Vandaag was weer dezelfde dag als gisteren. Maar wel erg leuk weer steeds hoor! We hebben inmiddels kennisgemaakt met Premlatha, een oudere dame die boven het hostel woont en ons enorm interessant vind. Zodra onze kamerdeur openstaat komt ze binnen om gezellig met ons te kletsen, ze weet van geen ophouden en we komen bijna niet tussen haar door. Ik heb gewoon echt de slappe lach! Ze vind ons zo leuk, aardig en interessant. Zodra het kan pakt ze haar kans, ze wil erg graag vriendinnen worden met ons. Want terwijl ik dit aan het typen was en Robine en Karin beneden waren kwam ze gezellig kletsen en moest ik haar telefoonnummer noteren.
En nu is het alweer donderdag! De week vliegt echt voorbij! Hopelijk kunnen we snel skypen! Ben ook erg benieuwd naar alles in Nederland! Dus keep me posted!
Liefs uit India
Ik heb nu al zoveel te vertellen! Maar ik begin gewoon bij het begin!
Na een lange vlucht met weinig slaap kwamen we om 1.20 aan op het vliegveld in Bangalore! Nu ging het toch echt beginnen! Onze mooie ingesealde backpacks verschenen op de loopband dus nu kon toch niets meer misgaan?
Eenmaal bij de uitgang stonden erg veel mensen met naambordjes maar helaas er was geen bordje met onze namen te bekennen! Maar ik bleef optimistisch, ik bedoel dit is toch India.. alles gaat hier toch wat langzamer?
Gelukkig was er een aardige Taxi manager die ons in de gaten hield.. maar die ook heel graag een taxi wilde regelen voor ons. We wisten ook niet goed of we hem nou konden vertrouwen. Hij wilde ons wel naar Mysore brengen.. maar we wisten ook dat dat wel een paar uur rijden was.. hoeveel Roepies is dat wel niet? En was deze meneer te vertrouwen? Drie blonde, westerse meisjes?
Uiteindelijk heb ik de professor aan de telefoon gekregen.. ( We wisten niet of we hem midden in de nacht konden bereiken) De taxi-manager had hem eerst gebeld.. en die tegen ons kletsen, maar we wilden hem eigenlijk wel even zelf aan de telefoon hebben. Want is deze meneer te vertrouwen, en is dit echt professor Natarja. Maar zelf zei die dat hij het was.. Ik kreeg heel veel excuses.. ze dachten dat we om 10.20 aankwamen ipv 1.20.. tsja dat is maar een paar uurtjes verschil toch? Haha. Uiteindelijk kreeg ik te horen dat we aan een politieman moesten vragen wat een goed hotel was, dat we een taxi moesten vragen ons daar heen te brengen en dan de professor weer te bellen om te vertellen in welk hotel we zaten. Dan kwam er gelijk iemand van de University om ons op te halen.
Dus wij in een taxi stappen.. nogal perplex.. want zoals dat hier allemaal ging. We moesten maar vertrouwen hebben in een goede afloop.
Na een rit waar we onze ogen uitkeken! Bizar... kwamen we bij het hotel aan. Voor het hotel kreeg ik ineens in de taxi weer de professor aan de telefoon.. ( Hoe kwam hij in vredesnaam aan het nummer van de taxi-chauffeur?) Of we bij het hotel aan waren gekomen bla bla.. dat we niet moesten betalen, hoeveel geld de taxi-chauffeur vroeg.
Uiteindelijk werden we in een hotelkamer gedropt. Wat waren we blij! Wat een reis hadden we achter de rug.. Het was een kamer met een tweepersoons bed.. maar wat kon ons dat nog schelen! Slapen dat wilden we.
De volgende dag zouden we dus om 9.30 opgehaald worden. Maar om 10 uur was er nog steeds niemand, echte hollanders dat we zijn toch maar naar beneden gegaan om te vragen of er nog iemand kwam.. Ja Wasim was onderweg maar had wat opstoppingen. Uiteindelijk werden we om half 12 opgehaald. Toen kregen we ons eerste Indiase ontbijt/lunch... een lekkere curry, toch wel wennen zo vroeg.
Na een rit van ruim 3 a 4 uur kwamen we in Mysore aan. Alleen Bangalore uitkomen was al een enorme belevenis. We keken onze ogen uit! Motors, fietsen, auto’s, taxi’s, riksja’s, scooters, vrachtwagens, traktoren en wandelaars dwars door elkaar heen. En het gaat nog goed allemaal ook! Bizar!! Op 1 motor zitten hele gezinnen.. 30 kippen worden op z’n kop gehouden op een motor en in 1 riskja zitten vaak wel 6 mensen.. en ik kan je vertellen dat 3 mensen al vrij krap is. Maar toch gaat alles gewoon goed!
We werden afgezet in het hostel waar we de komende 10 weken zouden verblijven. Prima kamertje met een eigen badkamer (smerig... maar inmiddels beetje schoongemaakt haha) Eerst waren er maar 2 bedden maar gelukkig kwam er later toch een bed bij. Want hoe aardig Rob en Kaar ook zijn, 10 weken met zn drieen in 2 bedden werd me te gezellig. Dus nu slaap ik gezellig tussen ze in met mn oordopjes.
Zondag zouden we opgehaald worden door Sudha, maar een uur na de afgesproken tijd was er nog geen Sudha te bekennen.. later belde ze en vertelde ze dat ze was opgehouden en dat er iemand anders zou komen.
Dit bleek Sneha te zijn, een vierdejaars studente, ontzettend aardig maar naast wie ik me een reus voel! Haha.
Die middag werden we naar de Zoo gebracht, best grappig, lijkt wel op een Nederlandse dierentuin. Alleen kijken wij niet meer op of om als je iemand met een andere huidskleur ziet. Hier dus wel!
Zodra we op een bankje zaten kwamen er mensen om onze namen vragen, handen schudden en hele gezinnen wilden met ons op de foto! Super grappig, zo voelt het dus als je beroemd bent. Wij lagen in ieder geval helemaal dubbel!
De avond gingen we naar Mysore Palace, elke zondagavond wordt dit paleis tussen 7 en 8 verlicht! Een geweldig gezicht! Binnenkort gaan het nog een keer van binnen bekijken!
Daarna gingen we ergens wat eten.. en ja jongens ik heb me dwars door champignons heen gewerkt! Een heel karwei. Ook omdat ze nogal spicy waren, gelukkig had ik water om het weg te spoelen =).
Maandag maakten we kennis met de professor op de University, we waren toch wel een beetje zenuwachtig omdat iedereen kennelijk zoveel ontzag voor hem heeft. Nou dit bleek ook wel, zodra hij langs komt of iemand bij hem in de buurt is gaat iedereen staan en zegt achter iedere zin Sir. Best grappig om te zien, want het is maar een kleine man.
Hij bood vaak zn excuses aan voor het feit dat we niet waren opgehaald van het vliegveld en was erg bezorgd over hoe we het hier vonden en of onze kamer oke was. Het is toch wel fijn om te merken dat iedereen zo bezorgd is en het je graag naar het zin wil maken.
We hebben een tijdje in de mediatheek doorgebracht en zijn smiddags naar een afdeling van de JSS University geweest maar dan voor fysiek gehandicapten en dan met name dove en slechthorenden.
Deze mensen wonen intern op de campus en worden dagelijks behandeld door Speech and Hearing students, leuk om te zien hoe dat gaat!
Verschillende patienten zitten in dezelfde ruimte, en op 1 patient zitten weer 3 studenten. Letterlijk Op de patient, want ze zitten echt bijna bij elkaar op schoot. Heel anders dan wij het in Nederland zouden doen.
Na een erg leuke middag vol met nieuwe ervaringen hadden we de avond weer met Sudha afgesproken om op pad te gaan voor Indiase kleding. Ik heb een knalroze blouse met okerkleurige knoopjes en een okerkleurige legging gekocht.. alles is hier best fel, maar ik vond het ook wel leuk!
Vandaag hebben we ook Fred-Henk ontmoet, een kakkerlak die zich onder een bekertje voortbeweegt in onze kamer.
Dinsdag gingen we met zo’n ouderwetse gele schoolbus naar een basisschool waar kinderen met spraak-taalproblemen worden behandeld door 1e en 3e jaars studenten.
Het was echt net als je altijd ziet in films! Allemaal van die super schattige kindjes in houten schoolbankjes in rijen van twee. Met uniformpjes aan en allemaal heel verlegen kijkend naar ons! Heel leuk.
De behandelingen waren leuk om te zien, de 3e jaars deden voornamelijk de behandelingen een docent hield van een afstandje toezicht en hield gesprekjes met studenten die niet aan het behandelen waren. Zo gaat het er eigenlijk ook zo aan toe als ons. Je merkt ook dat de 3e jaars studenten al een stuk verder zijn dan de 2e jaars die we maandag zagen behandelen.
Het is dat ze het in een heel andere setting gebeurd maar de behandeling zelf is in principe hetzelfde als wij het doen.
Alle studenten zijn ook wel nieuwsgierig naar ons, in welk jaar we zitten en hoe wij het doen. Leuk om uit te leggen, met handen en voeten, want 9 van de 10 keer versta ik hun engels niet en soms begrijpen ze mij ook niet. Maar als je soms gewoon vriendelijk yes of no op zegt komt het wel goed haha.
Hier waren we ongeveer 1.5 uur daarna gingen we lunchen met de docent (Megha) zij nam ons mee naar het restaurant waar we inmiddels al vaker hadden gegeten en raadde ons noodles aan dat zou niet te spicy zijn.. nou we hebben het geweten. De tranen en snottebellen liepen over onze wangen, en het zweet boven onze lip. Maar we hebben ons er door heen geslagen en alles opgegeten!
Zo spicy hoeven we voorlopig even niet.
Nadat we weer een beetje waren bijgekomen zijn we weer naar de University geweest. Weer even een kort gesprekje met de professor gehad zodat hij weer op de hoogte was van hoe het met ons ging. Hij is wel bezorgd over ons welzijn.
Daarna mochten we weer de oh zo mooie cdrom bekijken. Uiteindelijk werd het wel een beetje een saaie middag.. maar we hadden ons er een beetje op ingesteld.
Om 4 uur gaat de schoolbel en vertrekt iedereen, ook de leraren. Dus wij zijn weer in de mooie gele schoolbus gestapt. Iedereen gaat dan opzij zodat wij bij elkaar kunnen zitten. Voor ons best genant maar zij vinden het allemaal niet erg.
Savonds hadden we weer afgesproken met Sudha, ze zou ons meenemen naar een oude kerk die ook wel vrij bekend is in Mysore. Een katholieke kerk waar we ook nog 2 kaarsjes hebben aangestoken. Toch best wel bijzonder, hoe dat er hier aan te gaat.
Bij thuiskomt hebben we in onze kamer kennis gemaakt met Lola, de salamander in onze kamer! Het wordt een gezellige boel hier!
Op woensdag gingen we weer naar dezelfde school om weer behandelingen te zien. Erg leuk om te zien dat ze dezelfde technieken gebruiken als wij in Nederland doen alleen geven ze wat minder positieve feedback naar het kind toe.
De middag gingen we weer lunchen in een hotel, dit keer geen spicy eten omdat onze maagjes er toch niet zo heel goed tegen konden. Als voorgerecht weer champignons waar Robine me wijsmaakte dat het geen champignons waren. Wel dus.. Maar ik heb er weer 2 op, Robine heeft genoten van de rest.
Het overgebleven eten kun je hier in bakjes meekrijgen, best handig gezien het feit dat de hoeveelheden hier enorm zijn! Zo kunnen we er savonds ook weer van eten.
De middag hebben we weer doorgebracht op de University, het zijn tot nu toe nogal lange middagen omdat we steeds achter een computer worden neergezet met een cd-rom en ons dan maar 3 uur moeten redden. Ik heb nu gevraagd of we ook wat lessen mogen volgen en waarschijnlijk gaat dat vanaf volgende week gebeuren! Dan komt er eindelijk wat meer actie haha, want nu kakken we steeds een beetje in.
Vandaag was weer dezelfde dag als gisteren. Maar wel erg leuk weer steeds hoor! We hebben inmiddels kennisgemaakt met Premlatha, een oudere dame die boven het hostel woont en ons enorm interessant vind. Zodra onze kamerdeur openstaat komt ze binnen om gezellig met ons te kletsen, ze weet van geen ophouden en we komen bijna niet tussen haar door. Ik heb gewoon echt de slappe lach! Ze vind ons zo leuk, aardig en interessant. Zodra het kan pakt ze haar kans, ze wil erg graag vriendinnen worden met ons. Want terwijl ik dit aan het typen was en Robine en Karin beneden waren kwam ze gezellig kletsen en moest ik haar telefoonnummer noteren.
En nu is het alweer donderdag! De week vliegt echt voorbij! Hopelijk kunnen we snel skypen! Ben ook erg benieuwd naar alles in Nederland! Dus keep me posted!
Liefs uit India
-
15 Maart 2012 - 14:18
Lisette:
Chris!
Wat leuk om dit te lezen! En om je eerste ervaringen te horen uit het Indiase land! :) Wat een avontuur, de eerste dag!
Altijd fijn die oordopjes ofniet haha en die huisdieren die zijn wat minder :S
Nou het klinkt iig als of je het erg naar je zin hebt! En jeetje de eerste week zit er alweer op :)
Ik blijf erg nieuwsgierig naar de foto's maar die zullen vast snel komen!
Liefs vanuit een heerlijk zonnig Apeldoorn!! :) -
15 Maart 2012 - 15:42
Hanneke:
Lieve chris,
Heerlijk om te lezen.
Leuk om te lezen hoe jij het ervaart en hoe de andere 2 het ervaren!! LEUK LEUK!!
Goed om te horen dat jullie het naar jullies zin hebben!!
Geniet er maar lekker van!!
Dikke Kuss -
15 Maart 2012 - 17:26
Elske:
Wat een verhaal! Leuk dat jullie het zo naar jullie zin hebben. Heel veel plezier! xx -
15 Maart 2012 - 17:48
Aria:
Wauw, Wat een indrukken zeg! Leuk dat we, voor mij vanmiddag, voor jou vanavond, even geskyped hebben. Vond het fijn om je stem te horen. De achtertuin is inmiddels weer netjes. De hele dag lekker buiten geweest het was dan ook heerlijk lente weer! helaas is het van 't weekend al weer over. Ik had dus mazzel dat ik vrij was vandaag. Zojuist Bas naar zijn werk gebracht en je verslag verder gelezen. Leuk die foto s erbij! Ga straks mijn rapporten schrijven. Maandag 10-minuten gesprekken op school. Doen ze dat in India ook? moet je eens vragen. Nou Chrissie je ligt vast al weer met je "oor-dopjes tussenin". dus slaapzacht en morgen weer een nieuwe dag met veel belevenissen.
doei doei! -
15 Maart 2012 - 19:02
Lianne:
Chrisbiz!
Wat super leuk om te lezen hoe de eerste week was! Lijkt me best eng om aan te komen midden in de nacht en dat er niemand op je staat te wachten, behalve een rare taxichauffeur :S
En wat een leuke foto's al! Die klaslokaaltjes zien er idd echt uit als in de films. Mogen mijn leerlingen niet meer klagen dat zij het slecht hebben! haha!! Het is daar trouwens wel al veel lekkerder weer dan hier! Het was vandaag lekker met het zonnetje (Mocht weer zonder jas buiten lopen jaja!) waardoor je echt weer zin krijgt in de zomer en in de terrasjes. Mja eerst maar het afstuderen!
Moest trouwens erg lachen om je huisdier! Lijkt me helemaal niets zo'n bewegend bekertje. En toch de oordopjes he. Waar een meidenweekendje al niet goed voor is geweest ;)
Heel veel plezier de komende paar dagen/ weken daar! (Totdat ik het volgende bericht van je lees ;) )
Liefs en dikke knuffel vanuit het nu donkere, psv-spelende waardoor vriendlief op de bank-onderuit-hangende-maar-jou-ook-de-groetjes-doende Apeldoorn! <3 -
16 Maart 2012 - 12:04
Nanette:
Leuk om je verhaal te lezen! Haha wat grappig dat je je gedachten ook neerzet ;) Ik moest wel een beetje lachen om het wantrouwen naar de taxi-chauffeur, de roepies die je moest betalen voor je internet en de koeien voor het ziekenhuis. Volgens mij beleef je daar nu al een heel avontuur en is het een mega verschil met de cultuur in Nederland! Ik hoop dat je de komende weken nog veel meer zult beleven, hou ons op de hoogte ;) De groetjes aan jouw kamergenoten (uiteraard ook de kakkerlak en salamander).
Liefs -
16 Maart 2012 - 20:37
Femke!:
Chrisssieee,
Allereerst van harte gefeliciteerd met het behalen van onze 'worst nightmare' tentamen xD... Vind het echt zooo knap hoe goed je gepresteerd hebt onder zoveel druk!! En waauwwieee, Daaar zitten jullie dan in IndiAAAA!!!
Wat een ervaringen!! Zo mooi om te lezen allemaal :) Wij (lon, lau en ik) krijgen helemaal de kriebels om ook te vertrekken!!
Kijk uit naar jullie volgende verhaal..
Lief zijn he voor Fred-Henk &Lola
Liefs uit Holland! -
17 Maart 2012 - 10:20
Aria V.:
Hoi Christel,
Wat een leuk verhaal zeg, ik denk dat je na 3 maanden wel een boek kunt gaan uitgeven. Wordt vast een bestseller !! 'Wat een andere wereld zeg, waar je nu in bent beland. Ook erg leuk om de foto's te zien. Keep up the good work! Heel veel plezier en we blijven je volgen.
groetjes, Aria -
17 Maart 2012 - 11:26
Robin:
Hee Christel!
Klinkt als een mooi avontuur!
Wat grappig dat ze jullie behandelen als beroemdheden! Volgens mij ga je je wel vermaken daar.
succes en veel plezier;)
xx
Robin -
17 Maart 2012 - 15:32
Yvonne:
Wat een verhaal..
Geef je het tzt in boekvorm uit?
We zijn trots op je, zo onbevangen jullie alles en iedereen tegemoet treden! Met zo'n instelling kan deze stage alleen maar winnaars opleveren!
We zien uit naar de volgende belevenissen..
Liefs, Yvonne -
17 Maart 2012 - 18:29
PB:
...wij hebben vandaag lasagna op, en dat wat niet pittig... -
17 Maart 2012 - 18:33
Willemijn:
Dag lieve Christel. Mis je je moeder al? Ik mis jou wel. Dikke kus, Willemijn. -
17 Maart 2012 - 20:02
Omi&Opi:
Hallo Christel,
Leuk je verhaal te lezen. Jullie doen wel heel veel indrukken op. Indonesie is wel anders, maar sommige dingen herken ik wel een beetje. De salamander noemden we in Ind. een tjitjak. Die lieten we met rust want die vangt de andere insecten weg.
Veel plezier en groetjes van O&O
-
17 Maart 2012 - 20:45
Karen:
Hi chris,
Wat een spannend begin zeg, het klinkt allemaal erg leuk en avontuurlijk.Je zal wel snel wennen aan het Indiase tempo, ook wel weer prettig niet zo orginised als we gewend zijn in Holland...maak maar heel veel foto's en geniet van het onbekende.Groetjes, Karen -
18 Maart 2012 - 16:01
Remco:
Hoi Chris, ziet er naar uit dat jullie een stel flexibele meiden zijn en lekker duiken in de Indiase cultuur. En gewoon doorgaan met die hete curries. Went vanzelf. Vraag mij wel af hoeveel dozen norit jullie hebben meegenomen. Er zijn twee landen waarvan ze zeggen dat je per definitie aan de race raakt; Egypte (spreek uit ervaring) en India. Overigens, als dat bij jullie het geval zou zijn, hoef je dat onderdeel niet zo gedetailleerd te vermelden als de rest van jullie belevenissen :-) Groetjes, Remco
-
18 Maart 2012 - 21:26
Anniek:
Hee chris!
wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen en wat een leuke foto's! wat een ander wereldje he, kan me er zo weinig bij voorstellen hoe het daar allemaal is. Heel veel plezier daar en ben benieuwd naar je volgende verhalen! liefs -
19 Maart 2012 - 15:38
Eva V.:
hey Christel,
Wat heb je een leuk verhaal geschreven zeg, egt gaaf! En leuke foto's. Mij lijkt India egt heel leuk. Het is daar egt heel anders dan in NL. Heel veel plezier!!! ;)
Groetjes Eva
-
19 Maart 2012 - 17:50
Mama:
He Chrissie, Bissie,
Ondanks dat je het weekend geen internet had, vandaag beperkt en morgen weer onbeperkt, geweldig om af en toe wat van je te horen en zien (skype) En als we hier even zonder water en stroom zitten zoals bij jullie, zitten gelijk om 't hand. Maar in India hoort het er blijkbaar bij en wacht je gewoon af. Super dat je er zo goed en vanzelfsprekend mee om gaat.
Kus van een super trotse mama -
21 Maart 2012 - 09:03
Else:
Hallo Christel,
Jullie hebben zo te lezen direct een vuurdoop gehad. Ik ben blij dat jullie goed zijn aangekomen en met kunst en vliegwerk ook op de juiste bestemming.
Nu maar hopen dat Lola zich over Fred-Henk ontfermt!
Heel leuk om je verhaal te lezen. Blijf flexibel dan ga je een fijne tijd hebben.
Groeten vanuit Utrecht,
Else
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
